Via-Roma.reismee.nl

Andere splitsingen

Andere splitsingen

Van Loiano naar Fiesole, bij Florence, 75 km
Vandaag zou het de dag worden van de gemiste splitsingen, de bijna gemiste splitsingen en de splitsing van de route. Maar daarover later. Toen we vanochtend de luiken openden van onze hotelkamer keken we in een staalblauwe hemel. De zon stond al lekker te branden en het beloofde een warme dag te worden. Het Italiaanse ontbijt in deze contreien is zeer sober en dus stonden we allemaal vrij snel klaar om de etappe van vandaag te beginnen. Die begon vrijwel direct met een klimpartij van enkele kilometers waarbij ik meteen enkele boze blikken en lichte verwensingen naar mijn hoofd kreeg van enkele van mijn fietsmaten. Alsof ik daar iets aan kan doen. Maar, zoals na iedere klim komt ook weer de afdaling. En die ging met 13% rap naar beneden. Helaas ligt er in dit gedeelte van Italië geen meter meer recht en dus ging het de hele dag zo door. Uiteindelijk hebben we zo ruim 1.100 hoogtemeters gemaakt en dat is meer dan de beklimming van de Silvretta.
Maar goed, onderweg heb je dan af en toe ook fantastische afdalingen om van de geweldige vergezichten maar te zwijgen. Het landschap waar we door fietsen is hier bijzonder fraai. Nadat we de Passo di Raticosa (koffiestop) en de Passo della Futa (verder niets maar wel een mooie naam) hadden gepasseerd kwam er na Santa Lucia een acht kilometer lange afdaling. Gerard was al even voor mij uit en wat ik al vreesde was gebeurd. Hij was snoeihard in de richting van Firenze gereden terwijl het boekje aangaf dat we naar Panna moesten. Hij had dus de afslag gemist. Na enige minuten te hebben gewacht, Gerard vindt het immers heerlijk om wat extra energie te gebruiken, heb ik hem gebeld en hem verteld dat hij de afslag had gemist. Inmiddels was hij al kilometers verder en zeker 150 meter lager. Ik weet zeker dat hij graag de afstand en de hoogte weer terug was gereden maar in dit geval vertelde ik hem dat wij wel naar hem toe zouden rijden. De verkeerde weg en onze uitgezette route liepen nagenoeg parallel en zouden na een aantal kilometers bij een groot meer (Invaso di Bilancino) weer bij elkaar komen. Het klimmetje van 13% wat we hoopten te missen moesten we daardoor alsnog nemen.
Daarna eerst maar eens denken aan de lunch in het plaatsje S. Piero a Sieve. In eerste instantie leek het plaatsje uitgestorven maar uiteindelijk vonden we toch weer een prima adresje om wat pasta's en pizza's naar binnen te werken. Rob moest wat geld pinnen en ik was werkelijk verbijsterd over het feit dat Wim het geluid van een pinautomaat op een afstand van ongeveer vijftig meter herkend. Respect.
Na de lunch ons eerste pechgeval. Dom Roberto had moeite met het bevestigen van zijn voortassen. Er waren enkele boutjes los gerammeld en die waren vervolgens natuurlijk spoorloos verdwenen. Na zelf wat te hebben geprutst hebben we de mensen van het restaurant maar eens gevraagd of die een winkeltje wisten waar we de ontbrekende onderdelen konden krijgen. Na wat moeizame communicatie wezen ze in de voor ons verkeerde richting en noemden vervolgens een tijdstip waarop die winkel volgens hun de deuren weer zou openen. Toen dat ruim twee uur na het tijdstip dat we daar stonden bleek te zijn, zijn we doodleuk, na wat improviserend gesleutel, de voor ons goede richting uitgereden, de mensen van het restaurant in verwarring achterlatend.
Vervolgens werden we na enkele kilometers weer getrakteerd op een klim van ruim acht kilometer. Gelukkig wel de laatste van vandaag. Na de klim zou de afdaling ons afzetten in de plaats Fiésole, vlak voor Firenze (Florence). Maar, daarvoor moesten we na de top van de beklimming wel de afslag nemen naar die plaats. Anders zou de weg ons direct in hartje Firenze brengen en dat wilden we niet. Die plaats willen we morgenochtend bezoeken. Maar wat gebeurde? Dom Roberto toonde voor het eerst deze trip eigen initiatief. En, u raadt het al, dat ging dus hopeloos de mist in. Met een behoorlijk gangetje naderden wij de splitsing, Dom Roberto voorop met een zeer overtuigende tred van "ik ga rechtdoor". Ik reed daar iets achter en ik zag het fout gaan. Een snelle blik op mijn routekaartje leerde mij dat er in dit geval ook geen alternatieve oplossing was. Dé oplossing is dan meestal om heel hard te schreeuwen dat er gestopt moet worden maar bij Dom Roberto werkt dat niet. Door het windgeruis werkt zijn gehoorapparaatje niet zoals het moet en in gedachten zag ik hem al naast de Duomo in Florence staan met een blik in de ogen van: " die heb ik er allemaal even mooi af gereden". Gelukkig stond er nog een Italiaan langs de weg die ons wél hoorde schreeuwen en die ook direct begreep wat er aan de hand was. Juist op het moment dat Dom Roberto bij hem voorbij suisde begon de man ook heel hard te schreeuwen en dat hielp gelukkig. Dom Roberto kwam tot stilstand en zag ons de goede afslag nemen waarna hij volgde. De Italiaan hebben we hartelijk bedankt voor zijn bemiddelende interventie.
Daarna volgde een prachtige afdaling naar Fiésole alwaar we besloten om onderdak te zoeken. Dat bleek nog niet heel gemakkelijk maar na enig zoeken hebben we toch weer een plekje gevonden. Ditmaal zonder een restaurantje waardoor we na de opfrisbeurt het stadje zijn ingelopen voor een drankje en aansluitend diner. Op het belendende pleintje bleek die avond ook nog een wielerwedstrijd (individuele tijdrit vanuit Firenze) te worden georganiseerd waarbij het pleintje dienst deed als finish. We hebben ons dus wel weer vermaakt vandaag en vanavond.
Inmiddels zijn we aangekomen bij het derde, en laatste boekje van onze routebeschrijving. Daarbij moeten we na Firenze de keuze maken of we de route willen vervolgen via Siena naar Rome of dat we kiezen voor de variant via Assisi. Na enig rekenwerk blijkt de route via Siena ongeveer 5.500 hoogtemeters te bevatten terwijl het alternatief via Assisi er ongeveer 4.400 in petto heeft. Ik ken beide trajecten wel vanuit eerdere bezoeken en ik kon de anderen melden dat de Assisi route zeker zo mooi zou zijn. Weliswaar ietsje langer maar dus wel lichter. Nou ja, licht? 4.400 hoogtemeters is natuurlijk ook geen kattenpis. Maar in de komende dagen moeten we dat kunnen redden. Uiteindelijk gaan we dus toch splitsen van de hoofdroute. Maar morgenochtend gaan we eerst maar eens een kijkje nemen in Florence.
Fino a domani

Reacties

Reacties

Marjan

Ik geloof dat ik het verslag verder maar niet meer ga lezen. Assisi, Bevagna etc. Teveel goede herinneringen en een licht gevoel van jaloezie bekruipt mij, maar.......heel veelplezier in deze mooie streek. Ik gun het jullie van harte . Mijn tijd komt vast nog wel een keer(zonder al die hoogtemeters per fiets) .k

Marjan

K moet natuurlijk xxxx zijn

joepkeus

Lekker gefietst mannen

joepkeus

Lekker gefietst

joepkeus

Noem rob geen dom roberto

Gerrit

Fantastisch gebied Florence richting Arezzo, mannen even aan bij Castello san nicollo, super fijne Panama Ham,
Goede reis verder,

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!