Van Hard/Bregenz naar Bludenz 65 km

Een korte, nagenoeg vlakke etappe vandaag. We vertrokken om een uur of negen van ons Griekse hotelletje in Hard bij Bregenz in zuid-westelijke richting naar de plaats waar de Rijn in de Bodensee stroomt. Dat is hier toch ook al wel een beste rivier hoewel de loop behoorlijk is gekanaliseerd. Voor een behoorlijk stuk vormt de Rijn hier de grensrivier tussen Oostenrijk en Zwitserland. Wel leuk om daar een stuk langs te fietsen en je te verbazen over de serieuze grensovergangen die hier nog zijn, inclusief rijen met wachtende vrachtauto's. Het weer was gelukkig redelijk. Zwaar bewolkt maar droog en een temperatuur net onder de twintig graden. Ook de wind was ons weer gunstig gezind. Landschappelijk viel er verder niet zoveel te beleven in het vlakke gedeelte langs de Rijn en door de zware, soms laag hangende bewolking werden de bergen aan het oog onttrokken. Na de koffiestop in het plaatsje Nofels werd dat echter ineens anders. Enkele kilometers na Nofels komt de plaats Feldkirch en plotseling zit je midden in de bergwereld. Samen met het water van de rivier, de spoorlijn, de snelweg en het fietspad word je door het dal de bergen ingeleid in de richting van de wat grotere plaats Bludenz. Eenmaal daar aangekomen hebben we een plaats gezocht voor de lunch, en gevonden uiteraard. Bovendien werd het nu wel tijd voor beslissend overleg over het verdere verloop van de reis. Direct na Bludenz komt namelijk de splitsing van wegen waarbij de normale route naar Landeck min over meer rechtdoor gaat via de Arlbergpas en de andere route afbuigt naar het zuiden via de Silvretta Hochalpenstrasse en de Bielerhöhe om via de plaatsjes Galtür, Isgchl en Kappl uiteindelijk ook in Landeck uit te komen. Het blijkt nog een behoorlijk lastige afweging. We weten dat de Arlbergpas dit jaar een extra drukke verbinding is vanwege het dicht zitten van de Arlbergtunnel. Die krijgt een zeer ingrijpende update waardoor de tunnel tot medio november voor verkeer is afgesloten. Daar staat tegenover dat de Silvretta Hochalpenstrasse weliswaar veel rustiger is maar beduidend zwaarder. Tijdens deze beslommeringen keken we naar buiten en zagen dat de regen inmiddels met bakken naar beneden kwam. Tot dat moment hadden we het keurig droog gehouden en de moed zonk ons een beetje in de schoenen om weer op de fiets te stappen om nog een relatief geringe afstand af te leggen in de stromende regen. We besloten om ergens in Bludenz onze intrek te nemen wat als bijkomend voordeel had dat we onze beslissing over de te volgen route ook nog even voor ons uit konden schuiven. Bovendien was de uiteindelijke beslissing ook nog afhankelijk van wat voor weer we morgen zouden hebben. De Sivretta was immers ruim 2.000 meter hoog en daar boven zijn de weersomstandigheden met regen ronduit onaangenaam te noemen. Een laatste mogelijkheid in de afwegingen was om simpelweg de fietsen in de trein te zetten en vervolgens binnen een halfuur in Landeck te staan. De meesten van ons vonden dit echter geen echte optie. We waren immers aan het fietsen en bovendien trok de sportieve uitdaging een aantal van ons ook wel aan. Ondertussen spookte ons ook nog het advies van het echtpaar dat we ergens in Duitsland hadden ontmoet door het hoofd. Die hadden het over een doorsteek van het plaatsje Partenen naar Galtür via het Zeinisjoch, waardoor je niet het zwaarste gedeelte via de Silvretta Hochalpenstrasse hoefde af te leggen. De eigenaar van het lunchadres kende deze variant echter niet en we besloten om bij de toeristen informatie ons licht op te steken. Daar hadden ze er echter ook niet van gehoord totdat een juffrouw achter een computerscherm zei dat ze er wel wat informatie over had gevonden. Er zou inderdaad een mogelijkheid bestaan om die doorsteek te maken. We besloten dat, als we de Silvretta zouden doen, het verstandig zou zijn om in Partenen navraag te doen naar die mogelijkheid en of dat dan ook voor fietsers met een volle bepakking haalbaar is. Zo niet, dan zouden we vanaf dat punt toch echt aan de Silvretta moeten geloven.

Hoe dan ook, de beslissing is nog niet genomen op het moment dat ik dit verhaaltje aan het schrijven ben. We hebben inmiddels ergens lekker gegeten en gaan een goede nachtrust pakken. Want morgen zullen we sowieso goed uitgerust aan de rit moeten beginnen, welke beslissing we dan ook nemen. Behalve die van de trein dan.

Gruss Gott en Bis Morgen