Dreiländerspiel en de Beloning
19 jun. 2015
🇮🇹
vanuit Italië
Drieländerspiel en de Beloning
Pfunds naar Merano 110 km
Vandaag stond dus onder meer de Reschenpas op het programma. Daarvoor mochten we eerst een klein uitstapje maken naar Zwitserland vanuit ons hotel Kajetansbrücke.
Na de onbemande grenscontrole ging de weg meteen omhoog naar de plaats Martina waar we weer een grenscontrole zagen om terug te keren naar Oostenrijk. Hier wel bemand maar ons werd geen strobreed
in de weg gelegd. Daarna kwam de beklimming naar de Nordbertshöhe waarbij we ongeveer 500 hoogtemeters moesten overbruggen. Dat was natuurlijk peanuts vergeleken bij de Silvretta maar toch wel even
een serieus klimmetje. Ook hier weer de nodige hairpins en een tempo wat meer op wandelen leek. En ook de gebruikelijke verdeling waarbij Gerard als eerste boven was, gevolgd door ondergetekende,
Dom Roberto en ten slotte Wim. Maar de laatste heeft onderweg waarschijnlijk nog wat mailtjes beantwoord en belangrijke telefoongesprekken gevoerd waardoor fietsen wat meer tijd nodig heeft.
Na de Norbertshöhe volgde een kleine afdaling naar Nauders alwaar we een koffiestop hebben gemaakt en wat boodschappen gedaan. Ook heerlijk om hier weer de mail te kunnen bijwerken en ons op de
hoogte te kunnen stellen van het laatste nieuws.
Na Nauders volgde nog de relatief eenvoudige weg naar de Reschenpas waar we een Nederlands echtpaar troffen dat ook met de fiets onderweg was. Uiteraard waren ze bereid om wat foto's van ons te
maken bij de Italiaanse grens. Het derde land wat we vandaag voor de lunch al aandeden. Het echtpaar bleek onlangs vertrokken vanuit Nederland waarbij ze een klein stukje zouden delen van onze
route tot Bolzano. Daarna zouden ze via Slovenië en Roemenië verder rijden. Daarna zouden ze zo'n beetje alle landen aandoen die eindigen op "Stan" en via Vietnam nog verder fietsen. De man
vertelde mij dat ze drie jaar hadden uitgetrokken voor hun reis. Pfffff, respect hoor. Ik neem aan dat ze na Vietnam dan nog een keer of drie rond de wereld trekken.
Maar goed, ondertussen passeerden we bijna ongemerkt de Reschenpas en zagen we boven het stuwmeer voor ons een behoorlijke regenbui hangen. Daar moesten we min of meer doorheen, zo leek het. Maar
gelukkig was het lunchtijd en troffen we vrijwel direct een schitterende pizzeria waar we konden schuilen, eten en, last but not least, onze mail bijwerken en belangrijke telefoongesprekken voeren.
Vervolgens via een wat vervelend op en af weggetje langs het stuwmeer Italië in terwijl het weer aanzienlijk beter was geworden. Na het tweede stuwmeer werd het tijd om de fietshelm op te doen
omdat er een heftige afdaling op ons lag te wachten van maximaal 18% gedurende ruim 8 km. Dat was lachen na alle inspanningen van de afgelopen dagen maar op dat moment wisten we nog maar half wat
ons verder vandaag te wachten stond. Na de heftige afdaling via Malles Venosta kwamen we aan in het plaatsje Glurns. Leuk plaatsje waar veel fietsers en motorrijders bijeen kwamen op het
dorpspleintje. Tijd voor koffie dus, of zoiets, en hoogste tijd voor het bijwerken van onze mail en het voeren van belangrijke telefoongesprekken.
Na Glurns volgde één van de mooiste afdalingen die we ooit hebben gemaakt. De weg ging alleen maar naar beneden, de wind, die af en toe bijna orkaankracht had, blies ons stevig in de de rug en het
landschap om ons heen was werkelijk adembenemend.
Een schitterend aangelegd fietspad, van Europees geld uiteraard, maakte de beleving compleet en door uitgestrekte fruit boomgaarden werden we bijna letterlijk naar onze eindbestemming geblazen
langs de rivier de Adige die ons kolkend dan weer rechts, dan weer links begeleide. Ondertussen lieten we bij Prad/Prato de toegangsweg tot de Stelviopas links, of beter, rechts liggen terwijl we
wel een prachtig uitzicht hadden op de bergen rondom de Stelvio. Dit was echt genieten met alleen maar hoofdletters. Uiteindelijk hebben we op die manier ruim zestig kilometer afgedaald met een
gangetje tussen de dertig en veertig kilometer per uur met relatief weinig inspanning. Door de zeer forse wind werd bovendien de lucht behoorlijk schoon geblazen waardoor het zonnetje ook nog
vrolijk mee deed aan ons plezier. Nogmaals, één van de mooiste afdalingen ooit. Vlak voor de plaats Merano volgde nog een schitterende afdaling waarbij het fietspad via een aantal genummerde
haarspeldbochten tezamen met de Adige naar beneden werd geworpen. Kortom, duidelijk de beloning na onze inspanningen van de afgelopen dagen.
Eenmaal aangekomen in Merano begonnen we onze zoektocht naar een onderkomen voor de nacht. Het bleek een redelijk grote plaats te zijn en via wat omzwervingen kwamen we aan bij de Tourist
Information die om half zes nog gewoon open was. Daar hadden we snel een hotel geregeld in een buitenwijk. Eerst mochten we echter nog een terras opzoeken om onszelf te trakteren op een
welverdiende consumptie en uiteraard de mail bij te werken en belangrijke telefoongesprekken te voeren. Daar hebben we even heerlijk zitten na te genieten van deze heerlijke fietsdag. Ten opzichte
van onze wat kille start in Oostenrijk was het hier ineens volop zomer met temperaturen richting de dertig graden.
Via de Mio van Gerard hebben we daarna snel het hotel gevonden waar we nog net op tijd aankwamen om te douchen en de avondmaaltijd te gebruiken. Dit keer met de nodige Chardonnay en een
onvrijwillige duik van Dom Roberto in het zwembad.
Daarna restte mij nog de taak om dit verhaaltje te schrijven terwijl de rest al op één oor lag. Maar ik heb het er graag voor over om jullie op de hoogte te houden van onze belevenissen. Van Wim
heb ik inmiddels het verzoek gekregen om hem niet meer te noemen in deze blog. Ik hoop dat ik daar dit keer in geslaagd ben maar garanderen kan ik het niet.
Morgen gaat de reis verder via Bolzano en Trento naar het zuiden maar eerst ga ik mij ook maar even te ruste leggen.
Fino a domani
Reacties
Reacties
20 jun. 2015, 09:27
Leuke blog weer pap! Smilies werken hier niet maar anders had ik een poppetje met traantjes van het lachen erachter gezet!
20 jun. 2015, 10:09
Fijn om te horen dat alles zo goed gaat
Ik denk dat jullie in dit tempo nog een weekje of anderhalf nodig hebben en dan alweer thuis zijn.
Ik ga nog even snel genieten in Barcelona en ben heel benieuwd hoe het jullie verder gaat.
En van mij mag Wim wel in de blog hoor, ik weet dat hij veel werkt maar dat hoort bij hem.
Geniet met z n allen van dat prachtige Italie
Veilige reis!!!!!!????
20 jun. 2015, 10:29
Wederom een geweldig mooi verslag. Hulde!
geniet van het prachtige Italiaanse land, nog lekkerder eten en goede reis verder.
Ciao!
20 jun. 2015, 10:41
Prachtverhalen, telkens weer. Uitgave waardig.
20 jun. 2015, 16:15
Geweldige prestatie. Ik neem aan dat jullie je niet laten kisten en volgend jaar ook wel de kant van Vietnam opgaan toch!! Leuk om jullie verslagen te lezen.
20 jun. 2015, 17:23
weer een schitterend verslag waarbij ik mij in de bergen waan bij het lezen ervan. succes en geniet in het Italiaanse land waar wij hopelijk over een paar weekjes zitten ciao!!! fiets voorzichtig.
20 jun. 2015, 18:29
wat een prachtige verhalen de laatste dagen, heel leuk om te volgen, super zoals jullie gaan deze fietstocht!!! was de duik van DOM Roberto wel zo onvrijwillig??? hele goede reis verder!
20 jun. 2015, 20:05
Wat een leuke verhalen! Heel veel fiets plezier
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!